Vignerons Ardéchois, Modestine (Gamay de l’Ardèche) 2022
Doordrinkgamay van de Vignerons Ardechois. Op aanvraag verkrijgbaar in bibs van 5 en 10 liter. Maar voor de matige doordrinker ook op flacon van 0,75 cl. Et voila.
Côtes du Rhône. Er waren tijden dat het de meest gedronken wijn in Nederland was. Tegenwoordig vind je het spul lang niet meer in elke supermarkt. En dat is misschien maar goed ook, want erg lekker was dat doorzichtige brouwsel niet. Anno nu is Rhône een wijn voor de vrai amateur. Er wordt schitterende wijn gemaakt. Zowel in het noorden als in het zuiden. Om het middengedeelte, wat grotendeels Saint Joseph is, niet te vergeten. De Smaakimporteur heeft uit de noordelijke Rhône grote wijnen (o.a. Condrieu, Cornas en Côte Rôtie) Uit de zuidelijke Rhône voeren we wijn uit St. Peray en van Gramenon en zo nog een en ander. We hebben vrij veel Rhône, voor Bourgognedrinkers.
Resultaat 1–16 van de 33 resultaten wordt getoond
Doordrinkgamay van de Vignerons Ardechois. Op aanvraag verkrijgbaar in bibs van 5 en 10 liter. Maar voor de matige doordrinker ook op flacon van 0,75 cl. Et voila.
Marcillac. Dat is woeste oerwijn. Donkerpaars van kleur, kruidig, een vermoeden van hashiesh. Deze paarse punkwijn is afkomstig uit de Aveyron, in het zuidwesten van Frankrijk. Deze Marcillac is gemaakt van de fer servardou druif. Dat mag u meteen weer vergeten trouwens. Ondanks het uitgesproken karakter vindt bijna iedereen Marcillac lekker. Misschien omdat-ie appelleert aan een oerbeleving van wijn. We mogen Eric Wobma voor heel veel wijn wakker maken, maar voor goede Marcillac gaat-ie niet eens slapen.
Eén en al fluweel, deze fijngeweven, elegante wijn van Jerome Jouret. Zwoel, helder fruit, compact, gefocused en in den beginnen soms een tikje gesloten. Maar, zoals de naam al zegt, beetje bij beetje komt hij los tot er een heuse wijnvriend op tafel blijkt te staan. Van carignan en alicante, zéér op het fruit. En zonder sulfiet. Ja, dat is dan weer jammer.
Merlot daar haalden wij vroeger onze nez voor op. Tot we proefden wat Jerome Jouret er mee maakt. L’ Accroche Coeur (hartendief) is gemaakt van merlot (70%) en syrah. Naast hartendief verwijst het ook naar ‘a grosse coeur’, ruimhartig. Dat kun je wel zeggen ja, want dit is een gulle, volle wijn, met toch een fijne elegantie zoals alle wijnen van Jouret. Veel kleur, veel fruit, veel energie. Verpakt in een heerlijk en zwoel romig jasje. Vraagt om een maaltijd.
‘Van Jerome Jouret en van 100% grenache. Met een wulpse geur van rood fruit, kruiden, specerijen. Soyeus, brede smaak, fris, levendig en energiek, met zachte tannines. Een aards verleider.’ Zo schreef de vroegere eigenaar van de wijnvriend op zijn website. En gelijk heeft-ie. Wij voegen er graag aan toe dat Jouret een welhaast 20ste eeuws prijsbeleid voert.
Van sauvignon met wat viognier, bedoeld voor mensen die een hekel hebben aan deze druivensoorten. Zo kan het dus ook, wat heerlijk zeg! Rijp, rijk en vol, droog met toch een tikkie molligheid. Wilde bloemen, zwevend lekker, je gaat je heerlijk licht voelen. Maar de smaak is ook vol en stevig. Natuurlijk gemaakt, geen sulfiet.
Wat kan een mens soms zin hebben in een licht gekoeld glas Syrah. En wat kan een mens dan blij zijn dat die gewoon in de kelder ligt. In het hoekje ‘wijnen voor alledag’. Want dat is toch een van de grote pluspunten van de wijnen van Jerome Jouret: de betaalbaarheid. Deze kwaliteit natuurwijn vind je heus elders ook, alleen dan voor het dubbele. Lang leve Jerome Jouret.
Beoordeel een wijnmaker altijd op z’n ‘goedkoopste’ wijn. Als die deugt, is alles goed. Dus begin uw kennismaking met de Poignée de Raisins, een klassieker in het Gramenon gamma. De Poignée de Raisins (een handvol druiven), doet precies wat-ie belooft. Heerlijk fruit geven. En dat is meteen het unieke kenmerk van Gramenon: dat ze in staat zijn om fruitige wijnen te maken in plaats van de doffe mokerslagen waar de zuidelijke Rhône bekend om staat. Druiven: grenache en een beetje cinsault.
Grillons Rouge van Nicolas Renaud. Gemaakt van cinsault, grenache, syrah, mourvèdre en bourboulenc. Van wijnstokken van gemiddeld 60 respectievelijk 30 jaar oude stokken.
Deze wijn is krachtig en vol, met een zinderende elegantie en energie. Heeft natuurlijk veel weg van de wijnen van Pfifferling, waar Nicolas Renaud het vak geleerd heeft. Geen sulfiet toegevoegd natuurlijk.
In januari 2023 waren we bij hem bezoek. En dat waren nu eens geen ellenlange sessies in de kelder, maar twee uur in de keuken om te kijken of we zijn wijn wel waardig waren. Met een glas water. En een stukje chocolade desgewenst. We hielden de rug recht, de conversatie gaande. Eenmaal in de kelder was het snel voor elkaar. A star is born. Zoveel spanning hebben we maar zelden in een rosé geproefd. U moet ook niet meteen aan rosérosé denken, eerder aan een lichte rode met de kleur van rosé. Schitterend spul en omdat de wijnmaker nog niet zo’n cultheld is als Pfifferling, Renaud en Le Bars ook nog eens relatief goedkoop. Druiven: Syrah en Grenache.
Romain Le Bars is een wijnmaker om te koesteren. Hij komt uit een goed nest – dat van de Pfifferlingen- en dat proef je natuurlijk. Al zijn wijnen barsten van de zuiverheid, liefde voor het metier en energie. We moeten aan zijn etiketten wennen, maar zoals Jan Schaeffer al zei: “Etiketten kun je niet drinken.” Pousse Cailloux is een blend van: 30% grenache, 30% syrah, 30% cinsault en 10 % ugni blanc. Die laatste om de wijn wat lichter en frisser te houden. Om de maximale fruitexpressie te bereiken is de maceration carbonique toegepast. En garde!
Ruwweg hebben de wijngoden de Rhône als volgt verdeeld: de noordelijke Rhône is voor syrah. De zuidelijke voor grenache. Een blend van beide komt soms voor. Maar voor 100% syrah uit het zuiden moet je toch echt bij Gramenon zijn. Zij kunnen dat. Zij durven dat. De naam van deze wijn is ook weer zo’n Gramenon geintje. Wij nemen die vreemde namenhobby maar voor lief. De wijn is immers zo bijzonder dat-ie eigenlijk bijna altijd is uitverkocht.
Toen we in 2023 op bezoek waren bij Alexandre gaf hij ons bij het afscheid zijn laatste fles Lirac 2019 mee. Met een beetje pijn in het hart, meenden we te bespeuren. Hij had geen beter cadeau kunnen geven. Dit was de aller,-aller,- allerlekkerste Lirac die we ooit gedronken hadden. En we zijn wel wat gewend hier hoor met die Liracs’s van Anglore en Romain Le Bars. De tijd had de wijn enorme diepgang gegeven. Als u deze wijn aanschaft, wel even de tijd geven dus. Gemaakt volgens de klassieke methode. Druiven: Grenache, Cinsault, Syrah.
De vierde zelfstandige oogt van Romain Le Bars. Na 7 jaar training bij Eric Pfifferling van domaine l’Anglore. Een beter parcours bestaat niet. En dat proef je natuurlijk meteen in deze wijn: fruit, bloemen, zon, energie, gewichtloos, speels, zuiver. Van 60% grenache en 40% syrah. Lichtrood van kleur, zoals dat hoort met een Tavel. Een fantastisch lekkere, lichtrode wijn die met het jaar aanzienlijk beter en toch nauwelijks duurder wordt.
Eigenwijze mensen. Het zijn vaak de moeilijkste, maar ook de leukste. Het kan niet anders dan dat Nicolas Renaud er zo ééntje is. Hij maakt elk jaar een Esprit Libre. En elk jaar is dat dan net weer anders dan daarvoor. De naam zegt het al. Hij maakt keuzes uit 3 kleuren grenache(ja heus), syrah, mourvèdre, carignan bourboulenc, clairette rosé en wit, picpoul, picardan en viognier. En er dan jaar-in-jaar-uit ondanks die mengelmoes, die multiculturele druivensamenleving, zo’n geweldige wijn van maken. Het vraagt om een vrije geest.
Veel van de wijnen van Nicolas Renaud zijn lichtvoetig en licht verteerbaar. Geheel in de stijl van zijn leermeesters bij Anglore. Deze Les Terres Blanches is een stevigere, vollere wijn. Lang niet zo koppig als aan de overkant van de snelweg, in Chateauneuf, maar in in het hele gamma van Grillons is het wel de stoerste wijn. De kleur is ook donkerder dan wijnen als Calcaires of Oeuillet. Juist dat maakt het zo’n mooie toevoeging in zijn en onze portfolio. Je hebt soms gewoon zin in een stoerdere Rhone wijn. En om dan altijd terug te vallen op Gramenon….nou ja dat is een luxe probleem nietwaar. Samenstelling meestal half Grenache, half Syrah. Maar soms ook Clairette en Carignan. Dat Terres Blanches verwijst overigens naar de witte ondergrond waarop de druiven groeien en niet naar de kleur van de wijn.