Zuidelijke wijnen. Altijd lastig. Het ontbreekt de wijnen vaak aan zuren. Met als gevolg logge wijnen die een deprimerende invloed op het gemoed hebben. De wijnen van de appelatie Bandol vormen daarop een uitzondering. Heeft natuurlijk van alles te maken met de ligging nabij zee en de verkoelende wind. Hoewel Bandol een relatief klein wijngebied is, importeren wij verschillende huizen en daarbinnen ook nog eens een keer verschillende kleuren. We werken met het wereldberoemde Domaine de La Tour du Bon, daarnaast met het bijna wereldberoemde Dupuy de Lome en ten derde met het binnenkort wereldberoemde Val d 'Arenc.
Toont alle 12 resultaten
De ene wijnmaker vertrouwt nog volledig op de fax, de andere is wat meer van deze tijd. Tot de laatste categorie hoort Gerald Damidot van Domaine Val d’Arenc. Hij zag haarscherp dat een fles van 50 cl een mooie maat zou zijn in het huidige tijdsgewricht waarin we bewuster willen schenken. Per fax lieten we hem weten daar wel in mee te willen gaan. Zijn Bandol is sowieso altijd geweldig.
Wij zijn dol op rolle. Van alle witte druiven in Zuid Frankrijk is de rolle ons misschien wel het liefst. Vandaar natuurlijk dat wij als een blok vielen voor deze wijn van Chateau Barbanau, daar zit namelijk 80% rolle in. De resterende 20% is clairette en daar zijn we ook enorm van geporteerd. Chateau Barbanau werkt volledig organic/biodynamisch. De opbrengst per hectare is voor Provence begrippen extreem laag: 40hl. Een lage opbrengst per hectare is een positief punt hè, in de wijnwereld. Een wondertje dat de wijnboer de prijs ondanks de lage opbrengst toch zo bescheiden weet te houden.
Tot 2023 hadden we altijd Matelote rose van Domaine Dupuy de Lôme. Tot de wijnmaakster vertrok en er een volstrekt andere wijn in de Matelote bleek te zitten. Brrr. We volgden de wijnmaakster naar haar nieuwe werkplek: Château Barbanau. Waar we al mee werkten trouwens. (Zie ook l’Instant Blanc). Bij Barbanau werken ze niet alleen biologisch, maar ook biodynamisch. Dat is veel bewerkelijker dan plofwijn maken. Des te mooier dat de wijn zo aantrekkelijk geprijsd is. In deze wijn cinsault, grenache en syrah. Zoals te doen gebruikelijk in deze contreien. We hoorden iemand ‘een vlezige rose’ in de mond nemen. Daar herkennen wij ons wel in.
We schreven het al eerder. Overal waar Gerald Damidot verschijnt verbetert de kwaliteit waar je bij staat. En dat was bij Val d’Arenc ook wel even nodig. Het domaine heeft de afgelopen decennia hoge pieken en dalen gekend. Een paar decennia geleden importeerde niemand minder dan de Kermit Lynch het domaine. Nou, dan moet je letterlijk van goede huize komen. Later kwam de klad erin. Tot de eigenaren het niet meer aan konden zien en Gerald benaderden. Hij kreeg carte blanche en carte rosé.
Dit huis moet u in de gaten houden. Hoewel, dat mag u ook wel aan ons overlaten. Wij zitten er bovenop, want niemand minder dan Gerald Damidot- de man die tot 2015 de Bandol wijnen van Dupuy de Lôme maakte- zwaait hier de scepter. En overal waar Gerald komt verbetert de kwaliteit waar je bij staat. Dat heeft ook nadelen trouwens want dat begint natuurlijk in de gaten te lopen. Enfin, wij waren er vanaf dag één bij en kunnen de komende jaren weer rekenen op jaarlijkse toevoer van deze Bandol wijnen.
Dit was zo’n beetje de eerste wijn die we importeerden. Weliswaar toen nog gemaakt door Gerald die nu bij Val d’ arenc wijn maakt, maar we zijn het huis altijd trouw gebleven. Omdat de huidige wijnmaakster op haar beurt de kwaliteit trouw is gebleven. Wij zijn dol op witte Bandol en we moeten ons bedwingen om de hele voorraad niet zelf op te drinken. De witte Bandol van Dupuy is altijd een blend van Clairette, Ugni Blanc en Rolle. Waarbij Clairette zwaar in de meerderheid is. Wij drinken het hele jaar door witte Bandol omdat …ja waarom eigenlijk?
Een paar decennia geleden was Val d’Arenc een gerespecteerd huis in Bandol. De laatste jaren kwam de klad er in. De eigenaar had dat wat laat in de gaten. Maar niet té laat. Hij polste Gerald Damidot die bij het nabijgelegen Dupuy de Lôme werkte. Of hij misschien zin had om Val d’Arenc haar statuur terug te geven. Ja zei Gerald, mits. Mits wat vroeg de patron? Mits ik zo kan werken als ik wil werken- biologisch, zuiver, met schone druiven en schone grond. Dat mocht. Met zijn rosé en wit gooide Gerald al eerder hoge ogen, maar het rood begint nu ook tot bloei te komen. Het is net Bourgogne zeggen onze vrienden met twinkelende oogjes. Dat klopt. Wat een heerlijk toegankelijke Bandol heeft Gerald toch gemaakt.
December 2021. ‘Eeh Kees, we zijn vergeten om de Dupuy de Lome 2017 op de website te zetten, lekker handig.’ ‘Inderdaad mop, maar ook weer niet zo erg want die wijn zat tot voor kort potdicht. Hij begint zich nu pas een beetje te openen, dus eigenlijk is dat het moment om hem op de website te zetten.’ ‘Maar doe je dat dan wel nu meteen?” ‘Zeker.” Waarvan akte.
90% mourvèdre, 10% grenache
In de Bandol streek gebeurt veel. Jonge wijnboeren zoals Gerald van Val d’Arenc en Laurence van Dupuy de Lôme vinificeren hun wijn anders dan de klassiekere huizen. Waar het op neer komt is dat de wijnen van de jongere wijnboeren ook jonger gedronken kunnen worden. Is daarmee de klassieke methode achterhaald? Welnee. Die kunnen prima naast elkaar leven. Tour du Bon behoort samen met Tempier en Pibarnon tot de mooiste huizen van Bandol. Alleen je moet er een beetje geduld voor hebben.
Al zeker twintig jaargangen kennen we deze wijn en het is en blijft één van onze favoriete wijnen. Omdat veel smaken die witte wijn kan hebben – mollig, strak, bitter, kruidig- samenkomen in deze Bandol. Dat is niet per se voor alle witte Bandol zo, ZEKER NIET, maar voor die van Agnes wel. We gaan er niet te veel over uitweiden. We kregen maar 60 flessen en zelf drinken we het ook graag.
We gingen wijn afleveren in Brussel. Bij een vrai amateur. De liefhebber vond het schitterend dat we helemaal uit Amsterdam waren gekomen. We bezochten zijn kelder en hij vroeg of we dit kenden? Eh nee. Alstublieft. En dit? Alleen van naam. Alstublieft. En deze? Jazeker, maar niet dit jaar. Alstublieft. Zo kregen we drie flessen waaronder een fles Vespro mee. Amai wat was dit zeg? Uit Saint Rémy de Provence, maar dan zoooo lekker. Dat kenden we alleen van Trevallon. Dat bleek geen toeval. Vespro wordt gemaakt door Antoine Durrbach. Inderdaad de zoon van de beroemde Eloi, van Trevallon. Druivensoorten identiek aan Trevallon: Cabernet sauvignon en syrah. Nooit, werkelijk nooit gedacht dat we zo van cabernet sauvignon zouden kunnen houden.
Toen wij begonnen met importeren was het leven simpel. In Bandol had je een paar huizen die er toe deden en de rest was onzin. Dat bleek onzin. Er zijn daar héél veel goede wijnmakers en gelukkig hebben wij er een paar in de portfolio. Daarvan is Tour du Bon de benchmark, om dat vreselijke woord toch te gebruiken. We bewaren altijd Bandol in de kelder. Van diverse huizen en jaren. Zij wint. Schone grond, beste druiven, verstand van natuurlijk wijn maken. Koop dit, leg het weg en geniet over een jaar of 6. Dat zeggen we al jaren. En niemand doet het. Over 6 jaar is het natuurlijk opperdepop, net als andere jaren: naar restaurants.