Bandol/Provence

Oei oei wat lekker en wat een prijs-kwaliteit verhouding. Wijndrinkers die al wat langer mee gaan, kennen natuurlijk het begrip Vin de Pays. Dat wordt gebruikt voor wijnen die niet onder een appellatie vallen. Maar je ziet steeds vaker I.G.P op flessen staan ‘Indication Géographique Protégée’. Klinkt een stuk beter, maar het gaat ook hier om druiven die buiten de appellatie groeien. Niks om geven, sterker nog, doe er uw voordeel mee. De wijnen zijn goedkoper, maar worden door dezelfde wijnmaker met dezelfde liefde en dezelfde kunde gemaakt. Wie het eerst komt, die het eerst drinkt.

We schreven het al eerder. Overal waar Gerald Damidot verschijnt verbetert de kwaliteit waar je bij staat. En dat was bij Val d’Arenc ook wel even nodig. Het domaine heeft de afgelopen decennia hoge pieken en dalen gekend. Een paar decennia geleden importeerde niemand minder dan de Kermit Lynch het domaine. Nou, dan moet je letterlijk van goede huize komen. Later kwam de klad erin. Tot de eigenaren het niet meer aan konden zien en Gerald benaderden. Hij kreeg carte blanche en carte rosé.

Dit huis moet u in de gaten houden. Hoewel, dat mag u ook wel aan ons overlaten. Wij zitten er bovenop, want niemand minder dan Gerald Damidot- de man die tot 2015 de Bandol wijnen van Dupuy de Lôme maakte- zwaait hier de scepter. En overal waar Gerald komt verbetert de kwaliteit waar je bij staat. Dat heeft ook nadelen trouwens want dat begint natuurlijk in de gaten te lopen. Enfin, wij waren er vanaf dag één bij en kunnen de komende jaren weer rekenen op jaarlijkse toevoer van deze Bandol wijnen.

Een paar decennia geleden was Val d’ Arenc een gerespecteerd huis in Bandol. De laatste jaren kwam de klad er in. De eigenaar had dat wat laat in de gaten. Maar niet té laat. Hij polste Gerald Damidot die bij het nabijgelegen Dupuy de Lome werkte. Of hij misschien zin had om Val d’ Arenc haar statuur terug te geven. Ja zei Gerald, mits. Mits wat vroeg de patron? Mits ik zo kan werken als ik wil werken- biologisch, zuiver, met schone druiven en schone grond. Dat mocht. Met zijn rosé en wit gooide Gerald al eerder hoge ogen. Nu is er zijn eerste ‘rode’ oogst. Het is net Bourgogne zeggen onze vrienden met twinkelende oogjes. Dat klopt. Wat een heerlijk toegankelijke Bandol heeft Gerald toch gemaakt. Oke, 2015 was ook wel een schitterend jaar.

Wij hebben een ZBA een Ziekelijke Bandol Afwijking. Dat zult u wel beamen als u weet dat we naast Tour du Bon, Dupuy de Lôme, Val d’Arenc nu ook nog de wijnen van Pieracci importeren. De wijnen van Jean Pierre Pieracci kwamen we tegen toen we bij restaurant Bérard (één ster) in Cadière d’Azur een fles van onze lievelings bandol bestelden. We hebben alles zeiden ze, behalve die. Ruzie tussen de patrons.  Maar we hebben wel een alternatief. En dat was een 2010 van Pieracci. We waren meteen om. Het duurde even voor we de wijn ook echt in Nederland hadden, maar, doe er uw voordeel mee. Het is super en licht verteerbaar. Geen bandol die door de cementmolen is gehaald, maar juist licht verteerbaar. We zijn begonnen met 2015. Twee rode cuvées (de speciale heeft 100% mourvèdre) die we, in de ogen van de vigneron, te goedkoop aanbieden. Maar ja, we zijn ooit met De Smaakimporteur begonnen omdat we de marges tussen in,- en verkoop te hoog vonden. De flessen even gestrekt leggen strekt tot aanbeveling.