Bandol/Provence

Tot 2023 hadden we altijd Matelote rose van Domaine Dupuy de Lôme. Tot de wijnmaakster vertrok en er een volstrekt andere wijn in de Matelote bleek te zitten. Brrr.  We volgden de wijnmaakster naar haar nieuwe werkplek: Château Barbanau. Waar we al mee werkten trouwens. (Zie ook l’Instant Blanc). Bij Barbanau werken ze niet alleen biologisch, maar ook biodynamisch. Dat is veel bewerkelijker dan plofwijn maken. Des te mooier dat de wijn zo aantrekkelijk geprijsd is. In deze wijn cinsault, grenache en syrah. Zoals te doen gebruikelijk in deze contreien. We hoorden iemand ‘een vlezige rose’ in de mond nemen. Daar herkennen wij ons wel in.

We schreven het al eerder. Overal waar Gerald Damidot verschijnt verbetert de kwaliteit waar je bij staat. En dat was bij Val d’Arenc ook wel even nodig. Het domaine heeft de afgelopen decennia hoge pieken en dalen gekend. Een paar decennia geleden importeerde niemand minder dan de Kermit Lynch het domaine. Nou, dan moet je letterlijk van goede huize komen. Later kwam de klad erin. Tot de eigenaren het niet meer aan konden zien en Gerald benaderden. Hij kreeg carte blanche en carte rosé.

Een paar decennia geleden was Val d’Arenc een gerespecteerd huis in Bandol. De laatste jaren kwam de klad er in. De eigenaar had dat wat laat in de gaten. Maar niet té laat. Hij polste Gerald Damidot die bij het nabijgelegen Dupuy de Lôme werkte. Of hij misschien zin had om Val d’Arenc haar statuur terug te geven. Ja, zei Gerald, mits. Mits wat vroeg de patron? Mits ik zo kan werken als ik wil werken- biologisch, zuiver, met schone druiven en schone grond. Dat mocht. Met zijn rosé en wit gooide Gerald al eerder hoge ogen, maar het rood begint nu ook tot bloei te komen. Het is net Bourgogne zeggen onze vrienden met twinkelende oogjes. Dat klopt. Wat een heerlijk toegankelijke Bandol heeft Gerald toch gemaakt.

We gingen wijn afleveren in Brussel. Bij een vrai amateur. De liefhebber vond het schitterend dat we helemaal uit Amsterdam waren gekomen. We bezochten zijn kelder en hij vroeg of we dit kenden? Eh nee. Alstublieft. En dit? Alleen van naam. Alstublieft. En deze? Jazeker, maar niet dit jaar. Alstublieft. Zo kregen we drie flessen waaronder een fles Vespro mee. Amai wat was dit zeg? Uit Saint Rémy de Provence, maar dan zoooo lekker. Dat kenden we alleen van Trevallon. Dat bleek geen toeval. Vespro wordt gemaakt door Antoine Durrbach. Inderdaad de zoon van de beroemde Eloi, van Trevallon. Druivensoorten identiek aan Trevallon: Cabernet sauvignon en syrah. Nooit, werkelijk nooit gedacht dat we zo van cabernet sauvignon zouden kunnen houden.